Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Brandveilig ontwerpen, dimensioneren en beoordelen van staalconstructies

Europese brandklassen

De Europese bepalingsmethode omvat meerdere beproevingen. Het slechtste resultaat van deze proeven is maatgevend. Aan de hand van het testresultaat wordt een materiaal ingedeeld in één van zeven Euroklassen: A1, A2, B, C, D, E en F. Hierbij staat A1 voor onbrandbaar, F betekent uiterst brandbaar.

Een materiaal moet worden beoordeeld in een zogeheten ‘end use condition’: het materiaal wordt getest onder bouwpraktijkcondities. Zo wordt een kernmateriaal voor sandwichpanelen getest als integraal onderdeel van het complete sandwichpaneel (als bouwproduct) en inclusief bevestigingen en naaddichtingen.

Testmethoden

In het Euro-brandklassensysteem zijn vier brandtesten aangewezen om tot de classificatie van een materiaal te komen:

  • kleine vlamtest (volgens EN ISO 11925-2):
    hiermee wordt het begin van een brand gesimuleerd en bepaald of een product gemakkelijk en snel ontbrandt. Meestal wordt deze test als eerste uitgevoerd. De uitkomst bepaalt of verdere proeven nodig zijn;

  • ->SBI-test (Single Burning Item test, EN 13823):
    tijdens deze test worden onder meer de hitteafgifte, de vlamuitbreiding, de afgifte van gevaarlijke stoffen en de rookontwikkeling bepaald. De proef is bedoeld om materialen te beoordelen in hun ‘end use condition’. Het testresultaat is uiteraard alleen geldig in dit specifieke toepassingsgebied;
  • ‘calorische bom’ (EN ISO 1716):
    bij deze proef bepaalt een speciaal toestel de totale calorische waarde van het product. Dit is de mogelijke maximale verbrandingswaarde van het product ofwel de bijdrage die het product kan leveren aan een brand;
  • onbrandbaarheidsproef (EN ISO 1182):
    bij deze proef wordt de onbrandbaarheid van het product vastgesteld. De proef bestaat al enige tijd en is inmiddels aangepast aan het Europese klassensysteem.

De testmethoden (volgens Europese normen) per Europese brandklasse zijn:

Klasse Testmethode
A1 NEN-EN-ISO 11821 en NEN-EN ISO 1716
A2 NEN-EN-ISO 11821 of NEN-EN-ISO 1716 en NEN-EN-13823 (SBI); Figra < 120 W/s + THR < 7,5 MJ
B NEN-EN-13823 (SBI); Figra < 120 W/s + THR < 7,5 MJ en NEN-EN-ISO 11925-22; Fs < 150 mm van 30–60 s (blootstelling: 30 seconden)
C NEN-EN-13823 (SBI); Figra < 250 W/s + THR < 15 MJ en NEN-EN-ISO 11925-22; Fs < 150 mm van 30–60 s (blootstelling: 30 seconden)
D NEN-EN-13823 (SBI); Figra < 750 W/s en NEN-EN-ISO 11925-22; Fs < 150 mm van 30–60 s (blootstelling: 30 seconden)
E NEN-EN-ISO 11925-22; Fs < 150 mm van 30–60 s (blootstelling: 15 seconden)
F Niet bepaald of voldoet niet aan klasse E
1 Voor homogene producten en substantiële onderdelen van niet-homogene producten.
2 Voor elk uitwendig niet-substantieel element of niet-homogene producten.

Figra: Fire Growth Rate
THR: Total Heat Release
Fs: Flame Spread.

Overzicht Europese brandklassen en testmethoden.

Naast de lettercodering voor de bijdrage aan brandvoortplanting – A t/m F – bestaat tevens een codering voor de rookontwikkeling (S) en voor de vorming van brandende druppels (D). Bij A1 geclassificeerde producten wordt de rookontwikkeling niet beoordeeld.

Rookontwikkeling
S1 geringe rookproductie
S2 gemiddelde rookproductie
S3 grote rookproductie

Classificatie rookontwikkeling.

Druppelvorming
D0 geen productie van brandende delen
D1 delen branden korter dan 10 seconden
D2 delen branden langer dan 10 seconden
Classificatie druppelvorming.

SBI-test

SBI staat voor ‘single burning item’. De testmethode is ontwikkeld door de Europese werkgroep CEN TC127. Het Europese brandklassensysteem vereist beproeving van het product in zijn eindtoepassing. Gevels (bijvoorbeeld) dienen inclusief detaillering (naadafdichtingen) en coating te worden getest. Vooral de detaillering, en type en dikte van coating en isolatiekern bepalen de brandklassering volgens het Europese systeem. Hetzelfde geldt voor de rookklassering. Voor ‘standaard’ toepassingen en voor toepassingen in (brand- en) rookvrije vluchtroutes is de eis in Nederland: S2. Aan druppelvorming wordt in ons land geen eis gesteld.


SBI-testopstelling (Single Burning Item).